Ludzie sa jak wiatr.
Jedni lekko przeleca przez zycie i nic po nich nie zostaje,
drudzy dma jak wichry
wiec zostaja po nich serca zlamane
jak jakies drzewa po huraganie
A inni wieja jak trzeba
tyle, zeby wszystko na czas moglo kwitnac i owocowac
i po tych zostaje piekno naszego swiata... Krystyna Siesicka
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar