☀

Jak ptaki, kiedy odlatywac poczna

bez przerwy ciagna w dal przestrzeni sina

i horyzontu granice widoczna

raz przekroczywszy gdzies bez sladu gina...

Tak pokolenia w nieskonczonosc mroczna

nieprzerwanymi lancuchami plyna

nie wiedzac nawet skad wyszly.... gdzie spoczna...

ani nad jaka wznosza sie kraina

W chmurach i burzy lub w blasku promieni

podlegle skrytych instynktow wskazowce

leca, badajac waski szlak przestrzeni

ktory im znacza poprzednikow hufce

i te przelotna gre swiatel i cieni

jaka w swej krotkiej zobacza wedrowce... Adam Asnyk